Joanna Stranz

 

Kochani, ile to ma magnezu!!! Kalorii to swoją drogą, ale ten torcik warto jeść by się smacznie domagnezować 🙂  Żadna czekolada ze sklepowej półki nie przebije tej bomby magnezowej.

• 300 g migdałów
• 200 g daktyli
• 6 łyżek kakao lub karobu
• 3-5 łyżek oleju kokosowego
• wanilia – opcjonalnie
• 1 awokado
• 2 banany
• odrobina ksylitolu – opcjonalnie

1. Migdały należy dokładnie zmielić na mąkę.
2. Daktyle również rozdrabniamy przy pomocy jakiegoś młynka/malaksera na papkę.
3. Łączymy daktyle z mąką migdałową i dodajemy olej kokosowy w ciekłej postaci i kakao.karob i wszystko mieszamy ręcznie lub przy pomocy robota kuchennego. Celem jest ciasto sypkie ale dające się zbić w jedną całość.
4. W formie do ciasta o średnicy ok 17 cm (najlepiej wyłożonej papierem do pieczenia nakładamy pierwszą warstwę ciasta (a w sumie będą 3 WARSTWY ciasta) i ugniatamy mocno najlepiej ręką.
5. Na tej warstwie układamy plasterki banana, jeden przy drugim by stworzyły warstwę bananową.
6. Na banany nakładamy drugą warstwę ciasta i znowu wyrównujemy i ugniatamy.
7. Robimy krem czekoladowy: blendujemy awokado pozbawione skórki i pestki, z dodatkiem 3 łyżek kakaa i 1 banana. Całość wykładamy na warstwę ciasta i przykrywamy ostatnią warstwą ciasta. Wyrównujemy i możemy ewentualnie na koniec wykonać fakultatywnie polewę (3, 4 łyżki oleju kokosowego rozpuszczamy i dodajemy do niego ok 3 łyżek kakao i słodzik jaki stosujemy np ksylitol albo miód, tylko wtedy miód najlepiej podgrzewać razem z olejem kokosowym by oba się rozpuściły).
8. Tak przygotowane ciasto wstawiamy do lodówki.

Torcik jest mega czekoladowy, ale uwaga – dość ciężkostrawny, zalecane są malutkie porcje. Wówczas smakuje wyśmienicie i nie ciąży na żołądku. W kategoriach trudności i pracochłonności jest łatwy i szybki w przygotowaniu. Zrobiłam go z przedszkolakami jako niespodziankę dla taty i zajęło nam to 20 minut.

 

Najczęściej na szybkie i proste wypieki nachodzi mnie w niedzielę. Tak było i tym razem. Pierwsze myśli powędrowały ku błyskawicznemu czekoladowcowi, ale miałam ochotę poeksperymentować. Nie roztapiałam jak w pierwotnym przepisie czekolady, bo postanowiłam obyć się bez niej. A że towarzyszyła mi jednocześnie tęsknota za puszystym ciastem marchewkowym to odruchowo sięgnęłam po 3 średniej wielkości marchewki.

• 3 średniej wielkości marchewki obrane i drobniutko starte
• 2 puszki czerwonej fasoli
• 2 banany
• 2 jajka
• 3 łyżki kakao
• 2 łyżeczki proszku
• 2 łyżeczki ksylitolu
• odrobina aromatu migdałowego
• 2, 3 garście rodzynek
• (ewentualnie inne dodatki jak płatki migdałowe, inne suszone owoce drobniej pokrojone, kawałki orzechów)

1. Najpierw należy dobrze rozdrobnić marchewki, np. zetrzeć na tarce o drobnych oczkach.
2. Do marchewek dodajemy fasolę i rozdrabniamy blenderem lub malakserem.
3. Do powstałej masy dodajemy banany i całość ponownie doprowadzamy do powstania  w miarę jednolitej masy.
4. Dodajemy jajka i mieszamy.
5. Na koniec dodajemy kakao, sodę , aromat  i rodzynki i całość dokładnie mieszamy.
6. Wstawiamy do nagrzanego piekarnika (180st)  i pieczemy ok 40 min z termoobiegiem.
7. Ciasto po upieczeniu wyjmujemy z piekarnika i jak przestygnie to przekładamy na talerz.

Nie jest za bardzo słodkie, ale słodkawość rodzynek kwalifikuje je do słodkich wypieków. Wszystkim domownikom smakowało i to bardzo, ale nie częstowałam nim jeszcze osób spoza grona domowników, a to dopiero jest uczciwa weryfikacja jakości.

Można je spożywać w towarzystwie owoców, tak jak dziś ze świeżym ananasem lub z jakimś kremem. Dziecię me jeszcze przed rozkrojeniem nalegało by przyozdobić to brownie kremem bananowym i posypac granatem. Ale jak tylko ciasto zostało rozkrojone to nie zdążyliśmy zrobić kremu i zniknęło. A było wielkości standardowej keksówki o dł. 32 cm.

Pierwotnie wg książki „Kuchnia polska bez pszenicy” ciasto to nazywa się Kruche ciasto z kremem jaglano-pomarańczowym. 

Generalnie jest średnio skomplikowanym wypiekiem, nawet nie specjalnie czasochłonnym ale dość ciekawym w smaku. W naszej tarcie przebijał się gorzkawy posmak pomarańczy, początkowo mogący rozczarowywać, ale w efekcie końcowym to okazuje się, że na swój sposób dopełniał smaku, nadając tej tarcie pewnej wyrazistości.

Gdy powtórzyłam wypiek  rezygnując z dodatku soku pomarańczowego, a wzbogacając smak o aromat waniliowy to zatęskniłam za tym gorzkawo-pomarańczowym posmakiem.

A przepis pierwotny brzmi następująco:

Kruchy spód

• 120 g masła lub wegańskiej margaryny Alsan-Bio
• po 70 g mąki gryczanej, kukurydzianej i ziemniaczanej
• 40 g ksylitolu
• 1 żółtko

Masa jaglano-pomarańczowa

• 1 litr naturalnego soku z pomarańczy, najlepiej świeżo wyciśniętego
• sok z 2 cytryn 
• 250 g kaszy jaglanej, wypłukanej
• 40 g ksylitolu
• stewia fluid (ominęłam)
• pomarańcze do kremu lub dekoracji 

Masło pokrój na kawałki, dodaj maki, ksylitol, żółtko i zagnieć ciasto. Wyłóż nim spód i brzegi formy do tarty o średnicy 26 cm i wstaw do lodówki na 1-2 godziny. Następnie włóż do piekarnika nagrzanego do 180 st i piecz przez 20 minut. Wyjmij i zostaw do wystygnięcia. 

Kasze jaglaną ugotuj do miękkości w soku pomarańczowym  z dodatkiem soku cytrynowego i słodzideł. (…) Jeśli płynu będzie za mało dodaj trochę wody. Kasza powinna być bardzo miękka, wręcz rozgotowana. (…). Odstaw kaszę, by nieco przestygła,a następnie jeszcze ciepłą zmiksuj  w szklanym blenderze kielichowym lub za pomocą blendera ręcznego, aż do uzyskania w miarę gładkiego kremu. Jeśli chcesz wrzuć do masy kawałki pomarańczy (obrane ze skórki i cienkiej błonki). Zmiksowany ciepły krem wyłóż na ostudzony spód, wyrównaj powierzchnię. Na wierzchu możesz ułożyć plastry obranej pomarańczy. Wystudzone ciasto wstaw do lodówki na minimum 2 godziny. POdawaj schłodzone. 

Krem jaglany będzie dość gęsty, a po schłodzeniu stężeje jeszcze bardziej. Jeśli wolisz rzadsze kremy, dodaj więcej soku do gotowania kaszy albo zmiksuj krem z większa ilością obranych z błonek cząstek cytrusów.

 

Zjedliśmy z apatytem, mąż podsumował: cierpka, ale pyszna.